Tytan poliuretanowa zaprawa murarska

Poliuretanowa zaprawa murarska do cienkich spoin to gotowy do użycia materiał, który przyspiesza i ułatwia murowanie ścian konstrukcyjnych oraz działowych wykonanych z pustaków ceramicznych szlifowanych oraz bloczków komórkowych i silikatowych o dużej dokładności wymiarowej. Rozwiązanie to posiada szereg badań i certyfikatów, w tym Krajową Ocenę Techniczną ITB-KOT-2017/0111 (wydanie 2) oraz klasyfikację ogniową ścian wykonanych w tej technologii.

Zastosowanie poliuretanowej zaprawy murarskiej przynosi szereg korzyści, takich jak:

• Zmniejszenie nakładu roboczogodzin nawet o 30%
• Możliwość prowadzenia prac murarskich w zakresie temperatur od -10°C do +30°C
• Zmniejszenie wilgoci technologicznej w nowym budynku
• Brak konieczności transportu i składowania ciężkich worków z zaprawą
• Brak konieczności doprowadzenia wody I elektryczności
• Brak konieczności rozrabiania zaprawy i czyszczenia narzędzi
• Duża oszczędność materiału

Przy pomocy tej technologii wzniesiono już co najmniej 60 000 budynków. Badania przeprowadzone na Uniwersytecie w Brnie pokazują, że wytrzymałość w czasie zaprawy poliuretanowej przewyższa wytrzymałość tradycyjnych zapraw cementowych. Dodatkowe badania przeprowadzone w Instytucie im. Kuczerenki w Moskwie pokazują, że zaprawa poliuretanowa znacznie lepiej niż zaprawa cementowa wytrzymuje wstrząsy sejsmiczne.

Mury z użyciem zaprawy poliuretanowej można wykonywać z pustaków ceramicznych szlifowanych, bloczków z betonu komórkowego oraz bloczków silikatowych. Ta technologia umożliwia wznoszenie murów zarówno konstrukcyjnych jak i ścian działowych.

ZASTOSOWANIE

Wznoszenie murów z cienkimi spoinami wykonanych z:

1. pustaków ceramicznych szlifowanych, typu P, pionowo drążonych, grupy 2 (z drążeniami o objętości od 25 do 55% objętości pustaka), o średniej wytrzymałości na ściskanie co najmniej 15 N/mm2, kategorii I, o odchyłkach wymiarów nie większych niż dla kategorii T2+ oraz o maksymalnej rozpiętości wymiarów nie większej niż dla kategorii R2+, o odchyłce od płaskości powierzchni wspornej nie większej niż 0,3 mm oraz odchyłce od równoległości powierzchni wspornej nie większej niże 0,6 mm – według normy PN-EN 771-1+A1:2015,
2. pustaków ceramicznych, szlifowanych typu P, pionowo drążonych, grupy 3 (z drążeniami o objętości od 25% do 70% objętości pustaka), o średniej wytrzymałości na ściskanie co najmniej 13 N/mm2, kategorii II, o odchyłkach wymiarów nie większych niż dla kategorii T2+, o odchyłce od płaskości powierzchni wspornej nie większej niż 0,3 mm oraz odchyłce od równoległości powierzchni wspornej nie większej niż 0,6 mm – według normy PN-EN 771-1+A1:2015,
3. bloczków z autoklawizowanego betonu komórkowego, o średniej wytrzymałości na ściskanie co najmniej 4 N/mm2, kategorii odchyłek wymiarów TLMB według normy PN-EN 771-4+A1:2015, przy czym należy stosować bloczki, których maksymalne odchyłki płaskości powierzchni wspornych są nie większe niż 0,6 mm,
4. bloczków silikatowych, pionowo drążonych, grupy 1 (z drążeniami o objętości do 25% objętości bloczka), o średniej wytrzymałości na ściskanie co najmniej 15 N/mm2, o odchyłkach wymiarów nie większych niż dla kategorii T2 według normy PN- EN 771-2+A1:2015, przy czym należy stosować bloczki, których maksymalne odchyłki płaskości powierzchni wspornych są nie większe niż ± 0,3 mm, a maksymalne odchyłki równoległości powierzchni wspornych są nie większe niż 0,6 mm.

Przygotowanie puszki

• Założyć rękawiczki ochronne
• Energicznie wstrząsać puszką (10- 20 sek. zaworem w dół) w celu dokładnego wymieszania składników
• Przykręcić puszkę do pistoletu
• Pozycją roboczą puszki jest pozycja „zaworem w dół”
• Za pomocą śruby regulacyjnej ustawić optymalny strumień piany. (Po dociśnięciu spustu do oporu powinien wychodzić wężyk piany o właściwej średnicy. Jeśli jest za wąski – odkręcamy nieco śrubę regulacyjną, jeśli za gruby – przykręcamy. Regulacja wypływu piany za pomocą samego spustu powoduje spadek wydajności).

Murowanie

• Murowanie na zaprawę poliuretanową możemy rozpocząć po wstępnym utwardzeniu zaprawy cementowej, przy pomocy której została wykonana pierwsza warstwa
• Przed każdym nałożeniem zaprawy poliuretanowej należy oczyścić z pyłu powierzchnie wsporne pustaków/bloczków (tą, na którą nakładamy zaprawę i tą, którą dostawiamy). Do tego cel można użyć zwykłej zmiotki lub pędzla ławkowca. Tego etapu nie wolno pomijać, ponieważ pył znacznie zmniejsza przyczepność zaprawy. Nie ma natomiast konieczności zwilżania pustaków wodą.
• W przypadku elementów murowych o szerokości ≥13cm nakładamy zaprawę poliuretanową w postaci dwóch równoległych wężyków, każdy w odległości ok. 5cm od krawędzi bloczka
• Dla elementów murowych o szerokości <13cm nakładamy jeden warkocz zaprawy wzdłuż elementu murowego pośrodku jego szerokości
• Dla elementów murowych z betonu komórkowego i silikatów warkocz nakładanej zaprawy powinien mieć średnicę minimum 2-3cm
• Dla ceramicznych elementów murowych średnica ta powinna wynosić min 5-6cm
• Bloczki/pustaki w systemie pióro-wpust nie wymagają nakładania zaprawy na powierzchnie pionowe. Spoinę pionową wykonujemy w sytuacji gdy docinamy bloczek lub gdy bloczki są łączone pod kątem prostym np. w narożach oraz gdy bloczki nie posiadają sytemu pióro-wpust.
• Czas na położenie bloczka na nałożoną zaprawę wynosi do 3 minut. Warkocz zaprawy nie powinien tworzyć naskórka
• Po przyłożeniu elementu murowego należy go wyrównać poprzez postukiwanie gumowym młotkiem
• Korekta w poziomie nie powinna wynosić więcej niż 5mm
• Jeśli z jakichś powodów musimy oderwać pustak/bloczek należy ponownie nałożyć zaprawę poliuretanową
• Narożniki murowe wykonywać zgodnie z instrukcją producenta elementów murowych